สำหรับฉันคือ การเริ่มต้น ..เพราะฉันเชื่อว่า ชีวิตสามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ถึงแม้บางครั้งอาจจะเจอเรื่องร้ายๆมา แต่ถ้าเราไม่เจอเรื่องร้ายๆ เราคงไม่เห็นคุณค่าของสิ่งดีๆที่เข้ามาในชีวิต เมื่อใดก็ตามที่เจอเรื่องร้ายๆ ให้คิดถึงเรื่องที่ร้ายยิ่งกว่า แล้วเมื่อไหร่ ที่ได้เจอะเจอกับเรื่องดีๆ ให้เรานึกถึงตอนที่เจอเรื่องร้ายๆ "จะได้เห็นคุณค่าในเรื่องดีๆที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนั้น"
..คิดเหมือนฉันมั้ย..คนเราพอเจอะเจอเรื่องร้ายๆ ก็พาลจะรับไม่ได้ ลองกลับไปนึกดูสิว่าวันๆ เราเจอเรื่องร้ายๆกันสักกี่เรื่องกันเชียว เราร้องไห้บ่อยแค่ไหนกัน เมื่อเทียบกับวันที่เรามีความสุขแล้ว วันนึงๆ เราแทบจะไม่ได้ร้องไห้ ว่ามั้ย เราหัวเราะมากกว่าร้องไห้ซะอีก .. เพราะซะนั้นในยามที่มีน้ำตา ก็จงร้องออกมาไห้เต็มที่ ซึบซับ กับน้ำตาทุกหยด อย่าเก็บกดเอาไว้ ให้วันต่อไปต้องมีน้ำตาอีกเลย ร้องไห้ให้เต็มที่ เพราะนานๆที่เราจะมีน้ำตา แค่มีน้ำตา ใช่ว่า จะไม่หัวเราะ หรือยิ้มได้ ....
ชีวิต คือ การเดินทาง และในการเดินทางไม่มีใครไม่เหนื่อย ไม่มีใครไม่ท้อ ไม่มีใครไม่สูญเสีย แต่จะมีสักกี่คนที่สามารถตั้งรับกับสิ่งที่ ชีวิต กำลังพาเราเดินทางผ่านไป เส้นทางแต่ละเส้นทาง ที่ชีวิตนำพาให้เราเดินผ่าน นั้นหลากหลาย อาจร้ายบ้าง อาจดีบ้าง แต่นั่นก็คือ"เส้นทางชีวติ" และเส้นทางที่เราผ่านกำลังสอนให้เรารู้จักคำว่า 'อดทน' และมีสติ
ฉันเองก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง บางครั้งก็อ่อนแอ บางครั้งก็ต้องการกำลังใจ บางครั้งการต้องการความใส่ใจ แต่นั่นหล่ะนะ ทุกสิ่งทุกกอย่าง ต้องเริ่มต้นมาจากตัวเราเองเป็นอันดับแรก เราต้องให้กำลังใจตัวเอง ในยามที่อ่อนแอ เราต้องคอยเตือนใจตัวเองในยามที่ผิดพลาด เอาใจใส่ตัวเองทุกเวลา ..จำเอาไว้นะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น